Postawy wobec żywiołu w Dżumie
person
brightness_auto
1 odpowiedź
Charakterystyka postaci ( Postawy ludzi wobec żywiołu zaprezentowane przez Camus w ,,Dżumie’’ )
Dr Bernard Rieux
Jest główną postacią, a zarazem narratorem powieści.
Poznajemy go jako 35letniego doktora, ubierającego się stale na ciemno, opalonego i czarnowłosego.
Pochodzi z ubogiej rodziny, jednak dzięki ciężkiej pracy udało mu się zdobyć wykształcenie medyczne.
Doktor cieszy się uznaniem i szacunkiem wśród mieszkańców Oranu.
Jest to lekarz z powołania, leczy bez względu na wynagrodzenie, interesuje się także dalszymi losami swoich pacjentów. Pomimo, że jego ciężko chora żona przebywała w sanatorium, on nie pojechał do niej, a został i ratował zarażonych dżumą.
Rieux prezentuje aktywną, bohaterską postawę, namawia też do walki innych. Jest człowiekiem odważnym, głośno i odważnie głosi swoje poglądy. Pomimo, ze pracuje ponad siły i całkowicie oddaje się sprawie nie uważa się za bohatera, po prostu spełnia swój obowiązek.
Nie poddawał się, choć wiedział, że dżumy nie da się pokonać. Staje się przez to przykładem dla innych, inspiruje ich do działania.
Doktor mimo tak tragicznych wydarzeń pozostaje ateistą, co w swoisty sposób dodaje mu sił, nie skupia się bowiem na pytaniach do Boga, czy na obwinianiu Go o nieszczęścia, a walczy.
Bardzo ceni sobie miłość i przyjaźń, jest gotowy dla nich wiele poświęcić.
Jean Tarrou
Jest to młody człowiek, tułacz. Jako syn prokuratora był w dzieciństwie świadkiem skazania człowieka na karę śmierci. Uciekł wówczas z domu i rozpoczął walkę ze złem.
Jest to typ żołnierza, walczy o życie innych, walczy ze złem, sam nie przyjmuje pomocy. Jest gotów poświęcić życie dla dobra ogółu. Uważa walkę ze złem za swój obowiązek, przez to chce odkupić grzechy ojca- kata.
Nie czuje się ofiarą, jest tym, kto niesie pomoc. Przez to jego życie nabiera sensu.
Raymond Rambert
Dziennikarz, który przybył do Oranu by napisać reportaż o życiu Arabów.
Dżuma zaskoczyła go i uwięziła. Rambert zapomina o swoim zawodzie, myśli tylko o ucieczce i zobaczeniu się z ukochaną. Nie mogąc opuścić miasta legalnie, próbował różnych sposobów na znalezienie drogi ucieczki i kiedy w końcu mu się to udało- postanawia zostać i pomagać doktorowi i Tarrou w walce z dżumą.
Dziennikarz przeżył swoistą rewolucję, pokonał tkwiące w nim zło.
Joseph Grand
Grand jest 50letnik, skromnym urzędnikiem. Jest to człowiek prosty, skromny, cichy i zawsze życzliwy w stosunku do innych. Grand jest samotny, niespełniony zarówno w pracy jak i w miłości. Żyje w ubóstwie, gdyż jest zbyt dumny, by prosić o podwyżkę.
Jego jedyna pasją jest pisanie powieści, od lat pracuje nad jej pierwszym zdaniem nieustannie je zmieniając i poprawiając. Chce, aby jego dzieło było doskonałe.
Urzędnik odgrywa bardzo ważną rolę, prowadzi bowiem statystykę epidemii. Gdy pojawia się dżuma, zaczyna pomagać doktorowi w walce. Sam zostaje dosięgnięty przez chorobę, jednak jako jedyna zarażona osoba nie umiera.
Ojciec Peneloux
Człowiek średniego wzrostu, dość krępy, nosi okulary.
Ksiądz jest uczonym jezuitą i badaczem dziejów Kościoła w Afryce. Jego kazania wywierają duży wpływ na mieszkańców Oranu. Początkowo jest bierny wobec wydarzeń, głosi, że dżuma to kara za grzechy, której należy się pokornie poddać.
Jednak, gdy jest świadkiem śmierci niewinnego dziecka, zmienia swoją postawę, zostaje członkiem ochotniczych służb sanitarnych. Wkrótce sam zaraża się i umiera, nie przyjmując żadnej pomocy lekarskiej.
Cottard
Cottard to przestępca, który nie widział sensu życia i chciał się zabić. Jest niski i korpulentny.
Kiedyś popełnił jakieś przestępstwo i od tamtej pory żyje w strachu przed aresztowaniem.
Jest samotny i nieufny.
Gdy wybucha epidemia dżumy, Cottard odczuwa ulgę. Choroba przyniosła mu swoistego rodzaju wybawienie, nie musi się już obawiać policji, która jest zajęta ważnymi sprawami niż łapanie drobnych przestępców.
Dżuma dała mu również możliwość zadośćuczynienia za winy, dlatego też aktywnie pomaga innym. Mówi ,,dobrze mi z dżumą i nie wiem dlaczego miałbym się wtrącać, żeby się skończyła’’, dlatego też nie wstępuje do oddziałów ochotniczych służb sanitarnych.
Gdy choroba ustępuje znów zaczyna się bać, w akcie desperacji zabarykadowuje się w domu i strzela do przechodniów. Zostaje aresztowany.
Dr Bernard Rieux
Jest główną postacią, a zarazem narratorem powieści.
Poznajemy go jako 35letniego doktora, ubierającego się stale na ciemno, opalonego i czarnowłosego.
Pochodzi z ubogiej rodziny, jednak dzięki ciężkiej pracy udało mu się zdobyć wykształcenie medyczne.
Doktor cieszy się uznaniem i szacunkiem wśród mieszkańców Oranu.
Jest to lekarz z powołania, leczy bez względu na wynagrodzenie, interesuje się także dalszymi losami swoich pacjentów. Pomimo, że jego ciężko chora żona przebywała w sanatorium, on nie pojechał do niej, a został i ratował zarażonych dżumą.
Rieux prezentuje aktywną, bohaterską postawę, namawia też do walki innych. Jest człowiekiem odważnym, głośno i odważnie głosi swoje poglądy. Pomimo, ze pracuje ponad siły i całkowicie oddaje się sprawie nie uważa się za bohatera, po prostu spełnia swój obowiązek.
Nie poddawał się, choć wiedział, że dżumy nie da się pokonać. Staje się przez to przykładem dla innych, inspiruje ich do działania.
Doktor mimo tak tragicznych wydarzeń pozostaje ateistą, co w swoisty sposób dodaje mu sił, nie skupia się bowiem na pytaniach do Boga, czy na obwinianiu Go o nieszczęścia, a walczy.
Bardzo ceni sobie miłość i przyjaźń, jest gotowy dla nich wiele poświęcić.
Jean Tarrou
Jest to młody człowiek, tułacz. Jako syn prokuratora był w dzieciństwie świadkiem skazania człowieka na karę śmierci. Uciekł wówczas z domu i rozpoczął walkę ze złem.
Jest to typ żołnierza, walczy o życie innych, walczy ze złem, sam nie przyjmuje pomocy. Jest gotów poświęcić życie dla dobra ogółu. Uważa walkę ze złem za swój obowiązek, przez to chce odkupić grzechy ojca- kata.
Nie czuje się ofiarą, jest tym, kto niesie pomoc. Przez to jego życie nabiera sensu.
Raymond Rambert
Dziennikarz, który przybył do Oranu by napisać reportaż o życiu Arabów.
Dżuma zaskoczyła go i uwięziła. Rambert zapomina o swoim zawodzie, myśli tylko o ucieczce i zobaczeniu się z ukochaną. Nie mogąc opuścić miasta legalnie, próbował różnych sposobów na znalezienie drogi ucieczki i kiedy w końcu mu się to udało- postanawia zostać i pomagać doktorowi i Tarrou w walce z dżumą.
Dziennikarz przeżył swoistą rewolucję, pokonał tkwiące w nim zło.
Joseph Grand
Grand jest 50letnik, skromnym urzędnikiem. Jest to człowiek prosty, skromny, cichy i zawsze życzliwy w stosunku do innych. Grand jest samotny, niespełniony zarówno w pracy jak i w miłości. Żyje w ubóstwie, gdyż jest zbyt dumny, by prosić o podwyżkę.
Jego jedyna pasją jest pisanie powieści, od lat pracuje nad jej pierwszym zdaniem nieustannie je zmieniając i poprawiając. Chce, aby jego dzieło było doskonałe.
Urzędnik odgrywa bardzo ważną rolę, prowadzi bowiem statystykę epidemii. Gdy pojawia się dżuma, zaczyna pomagać doktorowi w walce. Sam zostaje dosięgnięty przez chorobę, jednak jako jedyna zarażona osoba nie umiera.
Ojciec Peneloux
Człowiek średniego wzrostu, dość krępy, nosi okulary.
Ksiądz jest uczonym jezuitą i badaczem dziejów Kościoła w Afryce. Jego kazania wywierają duży wpływ na mieszkańców Oranu. Początkowo jest bierny wobec wydarzeń, głosi, że dżuma to kara za grzechy, której należy się pokornie poddać.
Jednak, gdy jest świadkiem śmierci niewinnego dziecka, zmienia swoją postawę, zostaje członkiem ochotniczych służb sanitarnych. Wkrótce sam zaraża się i umiera, nie przyjmując żadnej pomocy lekarskiej.
Cottard
Cottard to przestępca, który nie widział sensu życia i chciał się zabić. Jest niski i korpulentny.
Kiedyś popełnił jakieś przestępstwo i od tamtej pory żyje w strachu przed aresztowaniem.
Jest samotny i nieufny.
Gdy wybucha epidemia dżumy, Cottard odczuwa ulgę. Choroba przyniosła mu swoistego rodzaju wybawienie, nie musi się już obawiać policji, która jest zajęta ważnymi sprawami niż łapanie drobnych przestępców.
Dżuma dała mu również możliwość zadośćuczynienia za winy, dlatego też aktywnie pomaga innym. Mówi ,,dobrze mi z dżumą i nie wiem dlaczego miałbym się wtrącać, żeby się skończyła’’, dlatego też nie wstępuje do oddziałów ochotniczych służb sanitarnych.
Gdy choroba ustępuje znów zaczyna się bać, w akcie desperacji zabarykadowuje się w domu i strzela do przechodniów. Zostaje aresztowany.